Το Σαββατοκύριακο πήρα την μεγάλη απόφαση: έβγαλα χαρτί και μολύβι και έκατσα να υπολογίσω πόσα χρήματα έχω ξοδέψει τα τελευταία χρόνια στην αγορά προϊόντων της Apple (iMacs, Mac Pros, MacBooks, iBooks, iPods, iPhones, αξεσουάρ κλπ.). Οταν ολοκλήρωσα τους υπολογισμούς μου όμως το μετάνιωσα και αυτομάτως μου ήρθε στο μυαλό η φράση που λέει πως η άγνοια είναι ευτυχία. Εξωφρενικό το ποσόν. Αφού ανοιγόκλεισα τα μάτια μου αρκετές φορές προκειμένου να χωνέψω το ποσόν, βυθίστηκα σε σκέψεις.
Ο λόγος που με ώθησε να ξεκινήσω την καταμέτρηση και τους υπολογισμούς ήταν το άνοιγμα μιας ντουλάπας που έχω αποθηκεύσει όλες τις συσκευασίες από τα προϊόντα της Apple (ναί το ψώνιο μου είναι τόσο μεγάλο που δεν πετάω ποτέ τίποτα). Θυμάστε όταν είμασταν πιτσιρικάδες που φτιάχναμε ρομπότ από πακέτα τσιγάρων; Ενα τέτοιο πράμα τα κουτιά μές την ντουλάπα. Με την πόρτα της ντουλάπας ανοιχτή και το χαρτί με το ποσόν στο χέρι, πήρα μπρός, έφαγα φλάς που λένε, την είδα αλλιώς. Και η σκέψη ότι μπορεί να είμαι κορόϊδο άρχισε να μου τριγυρίζει το μυαλό.
Μα γιατί θα αναρωτηθείτε πιθανώς. Για τον απλούστατο λόγο ότι όλα αυτά τα χρόνια ξοδεύω τα λεφτά μου σε μια εταιρία που ούτε λίγο ούτε πολύ με έχει γραμμένο κανονικότατα ή κατά το νεοελληνικόν, με έχει γειώσει με Καϊρο. Θα μου πείς μεγάλος άνθρωπος είσαι, νιονιό έχεις, τα θελες και τα παθες. Δεν αντιλέγω. Η κοροϊδία έγινε και θα εξακολουθήσει να γίνεται εν γνώση μου, δεν υπάρχει αμφιβολία περί αυτού. Απλά δεν αντέχω με την φαμφαρολογία που κι εμείς οι ίδιοι πολλές φορές εδώ στο MacLife.gr ανακοινώνουμε ένα μικρό βήμα πρός καλύτερη εξυπηρέτηση από την Apple, στους Ελληνες χρήστες. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πρόσφατη λειτουργία της τηλεφωνικής υποστήριξης στην χώρα μας. Βγήκαμε όλα τα sites και blogs και το ανακοινώσαμε ώς το μεγάλο γεγονός. Μα είμαστε καθόλου καλά;
Το γεγονός είναι πως η Apple όφειλε όλα αυτά τα χρόνια που εμείς τα κορόϊδα ρίχνουμε χρήμα για να αγοράσουμε τα προϊόντα της, να μας έχει στα ώπα ώπα, για να μην πώ να μας χορεύει στο ένα πόδι ντάχ ντιρντί. Και υποστήριξη της προκοπής έπρεπε να έχουμε, και λειτουργικό στην γλώσσα μας που δεν θα μας αναγκάζει να γίνουμε με το έτσι θέλω αγγλοσάξωνες, και εκτεταμένη εγγύηση πέραν του ενός έτους που για έναν υπολογιστή αποτελεί καθαρή πλάκα, και άλλα πολλά. Αντ’ αυτού, όταν αποφασίσει να καταδεχθεί η μαμά Apple να ρίξει την ματιά της κατά δώ, βγαίνουμε με δάφνες να στρώσουμε τον δρόμο της υποτιθέμενης υποστήριξης.
Κι από την άλλη, τα προϊόντα της Apple γίνονται όσο το δυνατόν πιο εξαρτώμενα από την ίδια την εταιρία, αφού ως επί το πλείστον τα καθιστά πολύ δύσκολα να βάλεις χέρι. Αν πέσει στα χέρια μου ένα PC για παράδειγμα μπορώ να του αλλάξω τα φώτα. Το HTPC μου το έφτιαξα μόνος μου κομμάτι κομμάτι. Στον τελευταίο iMac όμως δεν μπορώ να του αλλάξω ούτε σκληρό δίσκο σε περίπτωση που κάνει μπάμ! Κι εντάξει, ας υποθέσουμε πως θέλει να με προστατεύσει απ΄το να βάλω το χεράκι μου και να κάνω καμμιά κουταμάρα, εμ φτιάξε μου όμως την υποστήριξη ώστε όταν σκάσει ο σκληρός να μην πρέπει να πάρω ηρεμηστικά για να καλμάρω τα νεύρα μου, μέχρι να επιστρέψει το μηχανάκι πίσω σώο και αβλαβές.
Μέχρι λοιπόν να αποκτήσουμε μια υποστήριξη και αντιμετώπιση της προκοπής, θα εξακολουθώ να αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύουν. Οχι δεν θα σταματήσω να αγοράζω (είπαμε είμαι συνηδειτοποιημένο κορόϊδο) τα είδη που έχω ανάγκη, γιατί μέχρι στιγμής μ’αυτά κάνω καλύτερα την δουλειά μου. Αναγκαίο κακό. Τουλάχιστον τώρα που είμαι συνειδητοποιημένο κορόϊδο, θα σταματήσω να κρίνω τις εξελίξεις στο θέμα υποστήριξη, λές και έρχεται κάθε φορά ο μπάρμπας από την Αμερική φέρνοντας δώρα. Είμαι σοβαρά γιατρέ μου;
]]>
