Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την κυκλοφορία του Mac OS X Leopard τον Οκτώβριο και το Time Machine αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά αυτής της έκδοσης του λειτουργικού. Ετσι άλλωστε φαίνεται να το βλέπει και η Apple αφού η τελευταία “Get a Mac” διαφήμιση της εταιρείας, ονομάζεται “Time Machine” .

Πόσο καλά κάνει όμως την δουλειά το εν λόγω χαρακτηριστικό και πως συγκρίνεται με την προηγούμενη μέθοδο backup της Apple, το BackUp 3.1.2; Για πάμε να δούμε.

Εχω εγκαταστήσει το Time Machine σε όλα τα desktop Mac που διαθέτω και οφείλω να ομολογήσω πως το Time Machine κάνει backup και επαναφέρει τα χαμένα αρχεία μας με έναν ιδιαιτέρως πρωτοποριακό τρόπο. Και λέω σε όλα τα desktop γιατί στους φορητούς είναι άχρηστο, από την στιγμή που δεν πρόκειται να κουβαλάμε πάντα μαζί μας συνδεδεμένο κι έναν εξωτερικό σκληρό. Μερικές φορές όμως (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) φαίνεται πως δεν κάνει την δουλειά τόσο καλά σε όλες τις περιπτώσεις. Αρχικά να πούμε πως το Time Machine είναι ότι καλύτερο για να δημιουργήσουμε ένα πλήρες αντίγραφο του σκληρού μας δίσκου. Επιπλέον είναι ιδιαιτέρως βολικό όταν εργαζόμαστε με πολλά αρχεία καθημερινά και διαγράφουμε αρχεία κατά το δοκούν, συμπεριλαμβάνοντας μερικές φορές και εκείνα που αργότερα ανακαλύπτουμε πως δεν έπρεπε να τα πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων. Μέχρι εδώ καλά. Κάπου εδώ όμως αρχίζουν και τα αρνητικά του Time Machine.

Στα αρνητικά συμπεριλαμβάνεται η αδυναμία καθορισμού από τον χρήστη πότε θα κάνει backup. Το Time Machine είναι προγραμματισμένο να κάνει backup κάθε μία ώρα. Αυτό σημαίνει πως αν στο ενδιάμεσο διαγράψουμε κάποια αρχεία και αδειάσουμε το trash, δεν υπάρχει τρόπος να τα ανακτήσουμε. Δευτερο αρνητικό σημείο είναι η επιβάρυνση του λειτουργικού καθιστώντας το πιο αργό. Μπορεί στους Macintosh νέας γενιάς με επεξεργαστές intel, οι διαφορές στην απόδοση να μην είναι ιδιαιτέρως εμφανείς αλλά πιστέψτε με, σε Macintosh με επεξεργαστές G5 και πίσω, το λειτουργικό επιβραδύνει σημαντικά. Τρίτο αρνητικό σημείο είναι η αυξημένη χωρητικότητα που απαιτεί το Time Machine για τον εξωτερικό σκληρό δίσκο που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ώς το μέσον για backup. Επειδή όταν γεμίσει ο εξωτερικός που χρησιμοποιούμε, το Time Machine αρχίζει να διαγράφει τα backup ξεκινώντας από τα πιο παλιά, χρειαζόμαστε τουλάχιστον την διπλάσια χωρητικότητα από αυτή που χρησιμοποιούμε στον κυρίως δίσκο μας. Αν και στην ιστοσελίδα της Apple αναφέρεται πως πριν το Time Machine ξεκινήσει την διαγραφή μας ενημερώνει και όσον αφορά σημαντικά αρχεία τα επαναφέρει στον κύριο σκληρό μας, δεν είναι πλήρως διευκρινισμένο με ποιά κριτήρια γίνεται η επιλογή, αφήνοντας το τοπίο κάπως ομιχλώδες. Στα αρνητικά θα συμπεριλάβω και την μέθοδο επαναφοράς των αρχείων μας σε περίπτωση επαναφοράς του λειτουργικού, όπου ενώ σε πλήρη επαναφορά είναι τυφλοσούρτης, στην περίπτωση επαναφοράς συγκεκριμένων αρχείων περιέργως περίπλοκο.

Στην αντίπερα όχθη παραμένει το πρόγραμμα της Apple BackUp 3 μέσω του (dot).Mac, που κάνει την δουλειά απλά και ξεκάθαρα. Ο χρονικός προγραμματισμός των backups βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο του χρήστη, μπορεί να αποθηκεύσει και να επαναφέρει ακριβώς τα ίδια πράγματα και αρχεία με το Time Machine, καταλαμβάνει σημαντικά μικρότερο αποθηκευτικό χώρο, μπορεί να επιλέξει με ιδιαίτερη ακρίβεια ποιά αρχεία θα επαναφέρει ή όχι σε ένα γενικό restore, μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε αποθηκευτικό μέσο έχουμε στην διάθεσή μας και δεν επιβαρύνει καθόλου το λειτουργικό.

Στον iMac G5 του σπιτιού όπου έχω αποθηκευμένα όλα τα προσωπικά μου αρχεία, (μουσική, φωτογραφίες, βίντεο κλπ.) αναγκάστηκα να προτιμήσω τελικά το BackUp 3 προκειμένου να διαφυλάξω την ασφάλεια των αρχείων μου. Ομολογώ πως για τον 500άρη κυρίως σκληρό δίσκο μου είχα επιλέξει έναν 500άρη εξωτερικό για να εκτελεί χρέη Time Machine. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από μικρό σχετικά χρονικό διάστημα ο εξωτερικός να γεμίσει και να ξεκινήσουν οι διαγραφές, με αμφίβολο αποτέλεσμα μερικές φορές. Για παράδειγμα σας αναφέρω πως έχασα τρία αρχεία βίντεο του ενός GB που είχαν διαγραφεί 10 ημέρες νωρίτερα, παρόλο που το Time Machine κρατούσε backup τουλάχιστον ενός μηνός. Επιπλέον σε δευτερη καθαρή εγκατάσταση του λειτουργικού, επανέφερα αρχεία μέσω του Time Machine τα οποία δεν ήθελα αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετική επιλογή.

Εν κατακλείδι θα έλεγα πως το Time Machine είναι το χαρακτηριστικό προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά έχει ακόμη αρκετό δρόμο για να εξελιχθεί στο απόλυτο backup εργαλείο. Παραμένει φυσικά η καλύτερη λύση για τον χρήστη που εργάζεται καθημερινά με πλήθος διαφορετικών αρχείων και κάνει την επαναφορά τους σε περίπτωση λανθασμένης διαγραφής, παιχνιδάκι.